exposities 2010
Schilderijen
en
Beeldstenen
16 oktober 2010
t/m
13 november 2010
Afbeelding:
Johannes Karman, Réfraction en ligne nr. 10.10, 2010
acryl/olie op doek, 2 doeken 30 x 40 + 30 x 30 x 4 cm
Afbeelding:
Herman van der Made, Yin Yang, 2010
graniet / zwerfsteen, 13 x 13 x 7 cm
Expositie
Johannes Karman: schilderijen
en
Herman van der Made: beeldstenen
Van 16 oktober t/m 13 november 2010 exposeren Johannes Karman en Herman van der Made in de ruimte van Gallery 9 aan de Keizersgracht 552 in Amsterdam.
In deze expositie zijn schilderijen en beeldstenen te zien.
‘Natuurlijk licht’
Johannes Karman is gefascineerd door natuurlijk licht.
Het licht verandert de hele tijd en is verbonden met de tijd. Die tijd houdt nooit op en verandert voortdurend zich steeds vernieuwend. De verandering in de tijd veroorzaakt de verandering van het licht. Beweging door belichting. De werking van licht en schaduw. Kijkend naar de natuur brengt licht orde in de tijd. Het licht is een universele energie en kan zich manifesteren in verschillende stemmingen.
In zijn abstracte werk onderzoekt Johannes Karman de effecten van licht op vlakken, reliëfs, bewerkingen en op kleuren. Hij zoekt niet het spectaculaire maar maakt ons op een stille wijze bewust van het dagelijkse licht dat wij zonder er aan te denken zien en opnemen.
Johannes Karman deed grafische technieken in Rotterdam, in Utrecht de Academie Artibus en modeltekenen aan de Rotterdamse Academie (wat na ruim 10 jaar de basis werd voor zijn tot op heden gekozen thema 'licht'.) Om zich hierin te verdiepen volgde hij een studie van de oude klassieke Italiaanse techniek in de fotografische fijnschilderkunst. Dit verhinderde hem niet de abstractie te kiezen na vestiging in Frankrijk.
Johannes Karman exposeerde in Nederland en Frankrijk in galeries, andere locaties 'd'art contemporaine' en enkele musea.
Zijn werk is opgenomen in verscheidene collecties in het buitenland en in Nederland.
‘Verstilde poëzie’
Voor Herman van der Made zijn zwerf- en rolstenen het basismateriaal in zijn beeldend werk. Hij wordt geboeid door stenen die hun vorm hebben gekregen door een zwerftocht van duizenden jaren in de natuur. Stenen die een verhaal vertellen. Hij schouwt de stenen die hij wil bewerken en komt vanuit dat wat in hem leeft tot een soort van samenspraak met die steen. Het is een zoektocht naar de grenzen van zijn verbeelding en de schoonheid die hij wil vrijmaken. Voor hem is de steen een symbool van eenheid. Hierbinnen zoekt hij naar de spanning tussen het buitenste en het binnenste op een zodanige wijze dat de eenheid bewaard blijft.
Omdat de vorm van de steen in belangrijke mate bijdraagt aan het eindresultaat geeft hij zijn werk de naam ‘beeldstenen’.
Herman van der Made beschouwt zichzelf als beeldhouwer autodidact.
Hij woont en werkt sinds lange tijd in Friesland. Hij exposeerde op vele plaatsen in Nederland en in België.
